- بعد از آین همه سال، مرگ بر شاه دوباره رواج شد
Sunday, February 27, 2011
Friday, February 25, 2011
Tuesday, February 22, 2011
Sunday, February 20, 2011
Tuesday, February 15, 2011
خداحافظ ناحق اجباری
This next video has been blocked because the Islamic regime complained to Google!!! What cpyright does the regime have over pictures of posters of Crown Prince Reza Pahlavi pasgted around Tehran???
پخش شبنامه شاهان پهلوی بمناسبت ۲۲ بهمن ۸۹ در ایران
Sunday, February 13, 2011
دکتر مصدّق و مذهب
دکتر مصدّق و مذهب
دکتر مصدّق شخصیّتی بود با باورهای مذهبی که برای پیشبرد آرمان هایش، شور سیاسی را با نوعی «مظلومیّت» و «دادخواهی مذهبی» در هم می آمیخت و باعث همدلی و تحریک احساسات مردم می شد. در مجلس پنجم و ششم، دکتر مصدّق بیش از دیگر نمایندگان – حتّی نمایندگانی چون مدرّس، روحانی معروف – به دین اسلام تظاهر می کرد آنچنانکه می گفت: «باید مملکت را همیشه اصلِ اسلامیّت حفظ کند، امروز در مملکت ما اصلِ اسلامیّت، اقوا است» (متینی، ص ۹۳، به نقل از: مصدّق، ص ۱۹۰). اینکه دکتر مصدّق، رسالۀ دکترای خود را دربارۀ «وصیّت در حقوق اسلامی» تهیّه و تنظیم کرد، شاید ناشی از تعلّقات اسلامی وی بوده است.
مصدّق حتّی ملّی کردن صنعت نفت را ناشی از یک «الهام غیبی» می پنداشت و اظهار می کرد: « در خواب دیدم که شخصی نورانی به من گفت: دکتر مصدّق! برو و زنجیرهائی که به پای ملّت ایران بسته اند، باز کن …. وقتی به اتفاق آراء (طرح) ملّی شدنِ صنعت نفت از کمیسیون گذشت، قبول کردم که حرف آن شخص نورانی غیر از الهام چیز دیگری نبوده است. بدین ترتیب: مصدّق کوشش می کرد تا اقداماتش ضمن داشتن مشروعیّت سیاسی، رنگی از مشروعیّت یا حقانیّت مذهبی نیز داشته باشد. با چنین حقانیّت و مشروعیّتی بود که مصدّق در برابر مخالفان می گفت:
« انتقاد از دولت، بی جا است»، یا «هر کس که مخالف دولت است، مخالف ملّی شدن نفت است» (همان، صص ۲۴۱ و ۲۶۲ و ۲۶۳)
با چنان اعتقاداتی، مصدّق تاریخ تشکیل جلسۀ شورای امنیّت سازمان ملل متحد در نیویورک را برای رسیدگی به شکایت دولت انگلیس علیه ایران (به علّت همزمانی با ایّام عزاداریِ تاسوعا و عاشورا) ۳ روز به تأخیر انداخت.
درکابینۀ اوّل دکتر مصدّق نیز در حالیکه مذهبی متعصبی بنام باقر کاظمی، وزیر امور خارجه مصدّق شد، مهندس مهدی بازرگان؛ معاون وزیر فرهنگ و دکتر مهدی آذر (پزشک عمومی) نیز وزیر فرهنگ دولت دکتر مصدق گردید که اولین اقدامش بستن مدارس مختلط (دخترانه- پسرانه) بود! همچنین، منع فروش مشروبات الکلی و مخالفت با دادن حق رأی به زنان، از تصمیمات اوّلین کابینۀ دکتر مصدّق بود. او در سخنرانی ها و پیام هایش - غالباً - ایران و اسلام را با هم و در کنار هم بکار می برد. در واقع، از این زمان است که ما شاهد تولّد و رشد مفاهیمی مانند «ملّی – مذهبی» در فرهنگ سیاسی ایران هستیم
من ایرانی نیستم چون نامم عربی ست
من ایرانی نیستم چون وقتی به دنیا آمدم در گوشم اذان عربی خواندند
من ایرانی نیستم چون روزی که به مدرسه رفتنم پدر و مادرم قرآن بالای سرم گرفتند و در مدرسه آیین محمد را به من آموختند نه پندار نیک و کردار نیک و گفتار نیک
من ایرانی نیستم چون وقتی ازدواج کردم به آیین عربها و با زبان عربی ازدواج کردم
من ایرانی نیستم چون هزار کیلومتر راه را طی میکنم تا به پابوس امام هشتم شیعیان و نواده پیامبر اعراب بروم اما کمی آنسوتر به آرامگاه فردوسی نمی روم
من ایرانی نیستم چون اعیاد فطر و قربان و غدیر و مبعث را تبریک می گویم و شادباش می شنوم اما نمی دانم جشن سده چه روزیست
من ایرانی نیستم چون دهه محرم سیاه می پوشم و با سر و روی گل آلوده عزادار خاندانی می شوم که سرزمینم را گرفتند , مردانش را کشتند و زنانش را به غنیمت بردند اما روز مرگ بابک خرمدین را نمی دانم
من ایرانی نیستم چون حرف که می زنم بیشتر به عربی می ماند تا فارسی
من ایرانی نیستم چون عربها پ ندارند و من می گویم فارسی نه پارسی
من ایرانی نیستم چون در کشوری به دنیا آمدم که روی پرچمش عربی نوشتند
من آرزوی ایرانی بودن هم ندارم چون آنقدر دست نیافتنی است که آرزویش هم نمی توان کرد
من حسرت ایرانی بودن دارم
`سیاوش ```
دکتر مصدّق شخصیّتی بود با باورهای مذهبی که برای پیشبرد آرمان هایش، شور سیاسی را با نوعی «مظلومیّت» و «دادخواهی مذهبی» در هم می آمیخت و باعث همدلی و تحریک احساسات مردم می شد. در مجلس پنجم و ششم، دکتر مصدّق بیش از دیگر نمایندگان – حتّی نمایندگانی چون مدرّس، روحانی معروف – به دین اسلام تظاهر می کرد آنچنانکه می گفت: «باید مملکت را همیشه اصلِ اسلامیّت حفظ کند، امروز در مملکت ما اصلِ اسلامیّت، اقوا است» (متینی، ص ۹۳، به نقل از: مصدّق، ص ۱۹۰). اینکه دکتر مصدّق، رسالۀ دکترای خود را دربارۀ «وصیّت در حقوق اسلامی» تهیّه و تنظیم کرد، شاید ناشی از تعلّقات اسلامی وی بوده است.
مصدّق حتّی ملّی کردن صنعت نفت را ناشی از یک «الهام غیبی» می پنداشت و اظهار می کرد: « در خواب دیدم که شخصی نورانی به من گفت: دکتر مصدّق! برو و زنجیرهائی که به پای ملّت ایران بسته اند، باز کن …. وقتی به اتفاق آراء (طرح) ملّی شدنِ صنعت نفت از کمیسیون گذشت، قبول کردم که حرف آن شخص نورانی غیر از الهام چیز دیگری نبوده است. بدین ترتیب: مصدّق کوشش می کرد تا اقداماتش ضمن داشتن مشروعیّت سیاسی، رنگی از مشروعیّت یا حقانیّت مذهبی نیز داشته باشد. با چنین حقانیّت و مشروعیّتی بود که مصدّق در برابر مخالفان می گفت:
« انتقاد از دولت، بی جا است»، یا «هر کس که مخالف دولت است، مخالف ملّی شدن نفت است» (همان، صص ۲۴۱ و ۲۶۲ و ۲۶۳)
با چنان اعتقاداتی، مصدّق تاریخ تشکیل جلسۀ شورای امنیّت سازمان ملل متحد در نیویورک را برای رسیدگی به شکایت دولت انگلیس علیه ایران (به علّت همزمانی با ایّام عزاداریِ تاسوعا و عاشورا) ۳ روز به تأخیر انداخت.
درکابینۀ اوّل دکتر مصدّق نیز در حالیکه مذهبی متعصبی بنام باقر کاظمی، وزیر امور خارجه مصدّق شد، مهندس مهدی بازرگان؛ معاون وزیر فرهنگ و دکتر مهدی آذر (پزشک عمومی) نیز وزیر فرهنگ دولت دکتر مصدق گردید که اولین اقدامش بستن مدارس مختلط (دخترانه- پسرانه) بود! همچنین، منع فروش مشروبات الکلی و مخالفت با دادن حق رأی به زنان، از تصمیمات اوّلین کابینۀ دکتر مصدّق بود. او در سخنرانی ها و پیام هایش - غالباً - ایران و اسلام را با هم و در کنار هم بکار می برد. در واقع، از این زمان است که ما شاهد تولّد و رشد مفاهیمی مانند «ملّی – مذهبی» در فرهنگ سیاسی ایران هستیم
من ایرانی نیستم چون نامم عربی ست
من ایرانی نیستم چون وقتی به دنیا آمدم در گوشم اذان عربی خواندند
من ایرانی نیستم چون روزی که به مدرسه رفتنم پدر و مادرم قرآن بالای سرم گرفتند و در مدرسه آیین محمد را به من آموختند نه پندار نیک و کردار نیک و گفتار نیک
من ایرانی نیستم چون وقتی ازدواج کردم به آیین عربها و با زبان عربی ازدواج کردم
من ایرانی نیستم چون هزار کیلومتر راه را طی میکنم تا به پابوس امام هشتم شیعیان و نواده پیامبر اعراب بروم اما کمی آنسوتر به آرامگاه فردوسی نمی روم
من ایرانی نیستم چون اعیاد فطر و قربان و غدیر و مبعث را تبریک می گویم و شادباش می شنوم اما نمی دانم جشن سده چه روزیست
من ایرانی نیستم چون دهه محرم سیاه می پوشم و با سر و روی گل آلوده عزادار خاندانی می شوم که سرزمینم را گرفتند , مردانش را کشتند و زنانش را به غنیمت بردند اما روز مرگ بابک خرمدین را نمی دانم
من ایرانی نیستم چون حرف که می زنم بیشتر به عربی می ماند تا فارسی
من ایرانی نیستم چون عربها پ ندارند و من می گویم فارسی نه پارسی
من ایرانی نیستم چون در کشوری به دنیا آمدم که روی پرچمش عربی نوشتند
من آرزوی ایرانی بودن هم ندارم چون آنقدر دست نیافتنی است که آرزویش هم نمی توان کرد
من حسرت ایرانی بودن دارم
`سیاوش ```
Sunday, February 06, 2011
Saturday, February 05, 2011
چرا مبارک بماند بهتر است؟
تاریخ 57 ایران در مصر تکرار میشود. وقتی شاه گفته بود این شما و این دکتر شاهپور بختیار، یک عده
به تحریک غرب می گفتند شاه باید حتما بیرون برود بعدا همه چیز حل خواهد شد.
وقتی هر روز تلویزیون بی بی سی را می بینم که البرادعی را مطرح می کند و آنرا به عنوان رهبر
تزریق میکند مرا درست به یاد سال 56 می اندازد که رادیو بی بی سی هر روز نام آیت خمینی را بعنوان
رهبر جار میزد. در واقع امکان رفرم را که رژیم وقت با تمام اعماق وجودش حاضر به آن کار بود
از ان سلب نمودند.
در واقع حسنی مبارک جدا حاضر به رفرم است همانگونه که تمام کشورهای عربی آن رفرم
را آغاز نمودند.
ولی از سوی دیگر پافشاری آمریکا را باز می بینیم که باز ما را به پافشاری جیمی کارتر
می اندازد که شاه را غیر دموکرات خطاب میکرد در صورتیکه 30 سال با رژیم مافیای آخوندی
معامله کردند. حتی در زمان جورج بوش شرکت نفتی هالیبرتن را دیدیم که به سرپرستی
دیک چینی معاون جورج بوش هدایت میشد.
پرسش اینجاست آمریکا چرا اصرار به رفتن مبارک دارد در صورتیکه در دو ماه گذشته
آقای باراک اوباما از رژیم مصر تعریف و تمجید میکرد؟!
آنها می خواهند نقش رهبری مصر در جهان عرب را درهم بشکنند. اکنون مصر چه بخواهد چه
نخواهد ضربه مهلک به صنعت توریستی و جهانگردی مصر وارد شده است و بزودی اثر
مضاعف خود را بر همه اقشار نشان خواهد داد.
آیا براستی غرب هدفش دموکراسی در منطقه است؟ باورش بسیار سخت است.
در واقع تا زمانی که شرکتهای چند ملیتی نفت و اسلحه در جهان حاکمیت دارند سیاست جهانی نیز
دنباله رو آنهاست.
چگونه می توان انتظار داشت که حسنی مبارک برود و دموکراسی در مصر حاکم شود؟
وقتی مردم را در میدان التحریر می بینید که نماز جماعت می خوانند، مطمئن باشید آنها نه معنای
دموکراسی را می فهمند و نه می توانند جایگزین خوبی برای مبارک باشند.
بیچاره مصر گرفتار نیرنگهای جهانی شده و دیگر حتی رفرم هم نکنند دیگر نقش رهبری
جهان عرب را ندارد و به احتمال زیاد جهان عرب به یک بیراه خطرناکی متهی میشود که
پایان آن بسیار نامعلوم است. منطقه و خلیج فارس را یک آینده خطرناک تهدید میکند.
نه آنکه غرب نمی دانست چه کسانی بجای شاه می آید. بخوبی هم میدانستند.
هشت سال جنگ خانمانسوز شاید برای دو کشور ایران عراق جهنم بود ولی
برای شرکتهای غربی ثروت انبوه بهمراه آورد.
امروزه شایده هیچ چیز به اندازه نام دموکراسی آلوده نشده است. همه اینکارها زیر
لوای دموکراسی صورت پذیرفت.
اگر آمریکا به نظر جمعی احترام می گذاشت دست کم به نظر شورای لویه جرگه افغانستان
احترام میگذاشت. همگان شاهد بودیم. در آن جمع به اتفاق آراء همه گفتند ظاهر شاه
ولی ناگهان کارزای از آن جمع ظهور کرد که برای آنها نیز ناشناخته بود.
اگر من امروز اینگونه اندیشه میکنم نتیجه یک عمر ظلم و ستم ناروا در حق من ایرانی
است از من نسل سوخته ساختند.
همه چیز ما را حتی ایمان ما را به دموکراسی بنام دموکراسی از ما گرفتند.
همگان در جنبش سبز دیدیم که چگونه غرب نرم افزار سرکوب شکار مردم را
در اختیار حاکمان اسلامی ایران قرار دادند. سیل جوانان بخاطر کنترل پیامک و امیل
دستگیر شدند. ولی حالا برای مردم مصر اشک تمساح میریزند.
آیا شرکت نوکیا و زیمنس می توانستند بدون اجازه ناظران غربی نرم افزار شکار اینترنتی
و پیامک را به آخوندها بدهند؟ بعدش که دیگر کار از کار گذشته می گویند بله یکی دوتا شرکت
بدون اجازه ابزار فروختند و بعدا تنبیه خواهند شد.
پشت پرده تحریکات نام خلیج فارس چه چیز خوابیده است؟
آیا براستی آمریکا در کنار مردم و خواسته های آنان ایستاده است یا در کنار شرکتهای
نفت و اسلحه؟ به آمریکا چه مربوط که اصرار دارد و به مبارک می گوید همین حالا برو؟
که مرا بیاد جمله ننگین جیمی کارتر به شاه می اندازد. شاه مکان برای فرود نداشت ولی
احمدی نژاد هر ساله در آمریکا با شکوه جلال رسانه و دعوت از دانشگاه های معتبر
پذیرفته میشد. چرا که نه؟
چه کسانی بهتر از جانوران نادان میتوانند ثروت ایران را حراج بزنند.
با این سونامی اخیر در جهان عرب، رهبری و تشکیلات جهان عرب را از هم پاشیده است و
رابطه دولتها را با مردم عرب متلاشی نموده است. بویژه مصر نمی تواند نقش رهبری داشته باشد.
اگر پس از این سونامی که در جهان عرب خلاء ایجاد کرده ،جنگی بروز کند ساختار
جغرافیایی و سیاسی منطقه تغییر خواهد کرد.
اگر پس مبارک در مصر اسلامیون بر مسند قدرت بنیشنند، گره منطقه را کورتر خواهد نمود.
در همین چند سال گذشته بود که ما شاهد انتخابات فلسطین بودیم و دیدیک که
چگونه سازمان تروریستی حماس از آن بیرون جهید و چه کشتاری که براه نیفتاد.
غرب نام شاه را دیکتاتور لقب داد ولی به دیکتاتوری واقعی مانند خمینی او را آسمانی
نامید و در زیر نام وی از برکت اسلام ناب محمدی بی نصیب نماندند.
اینکه می گویند مبارک فعلا برود مسخره است. اگر خواهان رفرم هستند بگویند چه میخواهند
و چه برنامه ایی برای آینده مصر دارند. آیا آزادی بر اساس منشور حقوق بشر را
در مصر برای همگان تضمین میکنند؟
همین حرف را برای شاه می زدند. فعلا شاه برود هر که بیاید بهتر است.
از ان زمان تا کنون هیچ رسانه غربی جرات نکرده به سلاطین شیوخ عرب بگوید دیکتاتور.
زیرا ترجیح می دهند به زندگی همیاری انگلی خود با آنها ادامه دهند.
آن مردمی که ندانند چه می خواهند و با ریسمان پوسیده رسانه و تبلیغات غرب به چاه عمیق
می افتند حقشان است شلاق سخت دیکتاتور های بعدی بر بدنشان حس کنند.
امروز دیگر نیایند و نگویند ما نمی دانستیم که خمینی چنین شخصیتی دارد.
باید دانست در زیر لوای مذهب نمی توان به مردمسالاری دست یافت.
زیرا دو چیز متضاد هستند. جامعه مردسالار مذهبی را وقتی از همان آغاز نمی بینید پس
دیگر ادعای آزادی نکنید.
من در شگفتم چگونه تاریخ در چشمانمان تکرار می گردد و با آنکه زمان به سمت جلو در
پیش است ، ولی باز نادانی در سطح گسترده دامن گستر میشود و مردم مانند
گله های گوسفند بدنبال چوپان نادان براه می افتند.
امیدوارم باز در ایران مردم نگویند بله این احمدی نژاد است که نمی فهمد و اگر باز
خاتمی بیاید بهتر است زیرا در زمان وی آزادتر بودیم. باز با ترفند دیگری مردم
را به پای صندوق انتخابات بکشانند.
اینجاست که می گویم مردم یک جامعه باید معنای آزادی را در تمامیت آن درک کنند و
آنرا مطالبه کنند. نه آنکه بگویند در زیر سایه الله دموکراسی می خواهیم و
زنان ما باید زیر پوشش حجاب باشند و مرد سالاری را بجای مردمـسالاری بفهمند.
تا جامعه اسیر چنین افکار و اعتقاد پوچ است، پروسه دموکراسی فرسنگ ها
با مردم آن سرزمین فاصله خواهد داشت.
درست همین نقطه ضعف را غربی ها می دانند و بجای ریشه کن کردن در لوای آن
اقتصاد ورشکسته خود را سامان میدهند.
البته فرقی نمی کند غرب و شرق برای ما یکی است. زیرا از هر دو آنها نیش خوردیم.
ما خواهان ارتباط ازاد و دوستانه با جهان آزاد هستیم.
به امید آزادی مردم منطقه. به امید آزادی ایران
به امید سرنگونی جمهوری فراماسیونری اسلامی ایران.
برقرار باد رنسانس ایرانی
نیک جعفرزاده
به تحریک غرب می گفتند شاه باید حتما بیرون برود بعدا همه چیز حل خواهد شد.
وقتی هر روز تلویزیون بی بی سی را می بینم که البرادعی را مطرح می کند و آنرا به عنوان رهبر
تزریق میکند مرا درست به یاد سال 56 می اندازد که رادیو بی بی سی هر روز نام آیت خمینی را بعنوان
رهبر جار میزد. در واقع امکان رفرم را که رژیم وقت با تمام اعماق وجودش حاضر به آن کار بود
از ان سلب نمودند.
در واقع حسنی مبارک جدا حاضر به رفرم است همانگونه که تمام کشورهای عربی آن رفرم
را آغاز نمودند.
ولی از سوی دیگر پافشاری آمریکا را باز می بینیم که باز ما را به پافشاری جیمی کارتر
می اندازد که شاه را غیر دموکرات خطاب میکرد در صورتیکه 30 سال با رژیم مافیای آخوندی
معامله کردند. حتی در زمان جورج بوش شرکت نفتی هالیبرتن را دیدیم که به سرپرستی
دیک چینی معاون جورج بوش هدایت میشد.
پرسش اینجاست آمریکا چرا اصرار به رفتن مبارک دارد در صورتیکه در دو ماه گذشته
آقای باراک اوباما از رژیم مصر تعریف و تمجید میکرد؟!
آنها می خواهند نقش رهبری مصر در جهان عرب را درهم بشکنند. اکنون مصر چه بخواهد چه
نخواهد ضربه مهلک به صنعت توریستی و جهانگردی مصر وارد شده است و بزودی اثر
مضاعف خود را بر همه اقشار نشان خواهد داد.
آیا براستی غرب هدفش دموکراسی در منطقه است؟ باورش بسیار سخت است.
در واقع تا زمانی که شرکتهای چند ملیتی نفت و اسلحه در جهان حاکمیت دارند سیاست جهانی نیز
دنباله رو آنهاست.
چگونه می توان انتظار داشت که حسنی مبارک برود و دموکراسی در مصر حاکم شود؟
وقتی مردم را در میدان التحریر می بینید که نماز جماعت می خوانند، مطمئن باشید آنها نه معنای
دموکراسی را می فهمند و نه می توانند جایگزین خوبی برای مبارک باشند.
بیچاره مصر گرفتار نیرنگهای جهانی شده و دیگر حتی رفرم هم نکنند دیگر نقش رهبری
جهان عرب را ندارد و به احتمال زیاد جهان عرب به یک بیراه خطرناکی متهی میشود که
پایان آن بسیار نامعلوم است. منطقه و خلیج فارس را یک آینده خطرناک تهدید میکند.
نه آنکه غرب نمی دانست چه کسانی بجای شاه می آید. بخوبی هم میدانستند.
هشت سال جنگ خانمانسوز شاید برای دو کشور ایران عراق جهنم بود ولی
برای شرکتهای غربی ثروت انبوه بهمراه آورد.
امروزه شایده هیچ چیز به اندازه نام دموکراسی آلوده نشده است. همه اینکارها زیر
لوای دموکراسی صورت پذیرفت.
اگر آمریکا به نظر جمعی احترام می گذاشت دست کم به نظر شورای لویه جرگه افغانستان
احترام میگذاشت. همگان شاهد بودیم. در آن جمع به اتفاق آراء همه گفتند ظاهر شاه
ولی ناگهان کارزای از آن جمع ظهور کرد که برای آنها نیز ناشناخته بود.
اگر من امروز اینگونه اندیشه میکنم نتیجه یک عمر ظلم و ستم ناروا در حق من ایرانی
است از من نسل سوخته ساختند.
همه چیز ما را حتی ایمان ما را به دموکراسی بنام دموکراسی از ما گرفتند.
همگان در جنبش سبز دیدیم که چگونه غرب نرم افزار سرکوب شکار مردم را
در اختیار حاکمان اسلامی ایران قرار دادند. سیل جوانان بخاطر کنترل پیامک و امیل
دستگیر شدند. ولی حالا برای مردم مصر اشک تمساح میریزند.
آیا شرکت نوکیا و زیمنس می توانستند بدون اجازه ناظران غربی نرم افزار شکار اینترنتی
و پیامک را به آخوندها بدهند؟ بعدش که دیگر کار از کار گذشته می گویند بله یکی دوتا شرکت
بدون اجازه ابزار فروختند و بعدا تنبیه خواهند شد.
پشت پرده تحریکات نام خلیج فارس چه چیز خوابیده است؟
آیا براستی آمریکا در کنار مردم و خواسته های آنان ایستاده است یا در کنار شرکتهای
نفت و اسلحه؟ به آمریکا چه مربوط که اصرار دارد و به مبارک می گوید همین حالا برو؟
که مرا بیاد جمله ننگین جیمی کارتر به شاه می اندازد. شاه مکان برای فرود نداشت ولی
احمدی نژاد هر ساله در آمریکا با شکوه جلال رسانه و دعوت از دانشگاه های معتبر
پذیرفته میشد. چرا که نه؟
چه کسانی بهتر از جانوران نادان میتوانند ثروت ایران را حراج بزنند.
با این سونامی اخیر در جهان عرب، رهبری و تشکیلات جهان عرب را از هم پاشیده است و
رابطه دولتها را با مردم عرب متلاشی نموده است. بویژه مصر نمی تواند نقش رهبری داشته باشد.
اگر پس از این سونامی که در جهان عرب خلاء ایجاد کرده ،جنگی بروز کند ساختار
جغرافیایی و سیاسی منطقه تغییر خواهد کرد.
اگر پس مبارک در مصر اسلامیون بر مسند قدرت بنیشنند، گره منطقه را کورتر خواهد نمود.
در همین چند سال گذشته بود که ما شاهد انتخابات فلسطین بودیم و دیدیک که
چگونه سازمان تروریستی حماس از آن بیرون جهید و چه کشتاری که براه نیفتاد.
غرب نام شاه را دیکتاتور لقب داد ولی به دیکتاتوری واقعی مانند خمینی او را آسمانی
نامید و در زیر نام وی از برکت اسلام ناب محمدی بی نصیب نماندند.
اینکه می گویند مبارک فعلا برود مسخره است. اگر خواهان رفرم هستند بگویند چه میخواهند
و چه برنامه ایی برای آینده مصر دارند. آیا آزادی بر اساس منشور حقوق بشر را
در مصر برای همگان تضمین میکنند؟
همین حرف را برای شاه می زدند. فعلا شاه برود هر که بیاید بهتر است.
از ان زمان تا کنون هیچ رسانه غربی جرات نکرده به سلاطین شیوخ عرب بگوید دیکتاتور.
زیرا ترجیح می دهند به زندگی همیاری انگلی خود با آنها ادامه دهند.
آن مردمی که ندانند چه می خواهند و با ریسمان پوسیده رسانه و تبلیغات غرب به چاه عمیق
می افتند حقشان است شلاق سخت دیکتاتور های بعدی بر بدنشان حس کنند.
امروز دیگر نیایند و نگویند ما نمی دانستیم که خمینی چنین شخصیتی دارد.
باید دانست در زیر لوای مذهب نمی توان به مردمسالاری دست یافت.
زیرا دو چیز متضاد هستند. جامعه مردسالار مذهبی را وقتی از همان آغاز نمی بینید پس
دیگر ادعای آزادی نکنید.
من در شگفتم چگونه تاریخ در چشمانمان تکرار می گردد و با آنکه زمان به سمت جلو در
پیش است ، ولی باز نادانی در سطح گسترده دامن گستر میشود و مردم مانند
گله های گوسفند بدنبال چوپان نادان براه می افتند.
امیدوارم باز در ایران مردم نگویند بله این احمدی نژاد است که نمی فهمد و اگر باز
خاتمی بیاید بهتر است زیرا در زمان وی آزادتر بودیم. باز با ترفند دیگری مردم
را به پای صندوق انتخابات بکشانند.
اینجاست که می گویم مردم یک جامعه باید معنای آزادی را در تمامیت آن درک کنند و
آنرا مطالبه کنند. نه آنکه بگویند در زیر سایه الله دموکراسی می خواهیم و
زنان ما باید زیر پوشش حجاب باشند و مرد سالاری را بجای مردمـسالاری بفهمند.
تا جامعه اسیر چنین افکار و اعتقاد پوچ است، پروسه دموکراسی فرسنگ ها
با مردم آن سرزمین فاصله خواهد داشت.
درست همین نقطه ضعف را غربی ها می دانند و بجای ریشه کن کردن در لوای آن
اقتصاد ورشکسته خود را سامان میدهند.
البته فرقی نمی کند غرب و شرق برای ما یکی است. زیرا از هر دو آنها نیش خوردیم.
ما خواهان ارتباط ازاد و دوستانه با جهان آزاد هستیم.
به امید آزادی مردم منطقه. به امید آزادی ایران
به امید سرنگونی جمهوری فراماسیونری اسلامی ایران.
برقرار باد رنسانس ایرانی
نیک جعفرزاده
تظاهرات بزرگ 22 بهمن در لندن
اطلاعيه
تظاهرات بزرگ 22 بهمن در لندن
هموطن. تظاهرات بزرگ 22 بهمن در روز آدینه (11 فوريه 2011 ) در مقابل سفارت اشغالی ايران در لندن از ساعت 4:30 تا 7:30 نيمروز برگزار خواهد شد.
جمعيت خرد پيشه گان ريشه ای ايران با هماهنگی با گروه های ديگر سياسی در انگلستان در برگزاری اين تظاهرات از هم ميهنان دعوت مينمايد که با حضور خود به حکومت جنايت جمهوری اسلامی نشان دهيم که مردم ايران اين روز شوم را تا برکناری این رژیم جنایتکار فراموش نخواهد کرد.
بدينوسيله : جمعيت خرد پيشه گان ريشه ای ايران از هم ميهنان گرامی دعوت مينمايد. ضمن شركت در اين تظاهرات به حمايت از مردم رنجديده ايران و با دادن دلگرمی به آنان و اعتراض به کشتار هر روزه جدید جمهوری اسلامی برای رهایی كشور تحت سلطه غاصبان، به آزاديخواهان بپيوندید.
هموطن: هم ميهنان درون مرز در موقعيت خطرناکی قرار گرفته اند زمان ساکت نشستن و چشم دوختن به کشور يا کشورهای بيگانه که ما را آزاد کنند نيست با همبستگی ميتوانيم کشورمان را آزاد کنيم روز 22 بهمن سالروز ننگين و بلائی که آن روز به وسیله کشورهای بیگانه با دستیاری روشنفکران کوته فکر که هنوز دست بردار نیستنند به کشور و مردم ايران وارد آمد بر ماست که در اینروز به جهان نشان دهيم ملت ايران هرگز تا آزادی ميهن ساکت نخواهند نشست.
محل و روز تظاهرات:
تاريخ: آدینه 22 بهمن 2569 (1389) ( 11 فوريه 2011 ) زمان: 4:30 تا 7:30 بعد از نيمروز
جلوی سفارت اشغالی ايران: روبروی هايد پارك، پرنسس گيت، كنزينگتون لندن، اس دبليو 7
Princes Gate, Kensington, London SW7
نزديکترين ايستگاه قطار زير زمينی: های استريت کنزينگتون يا سآت کنزينگتون و يا نای تس بريج
Knightsbridge يا South Kensington يا High Street Kensington
اتوبوس شماره‌هاي: 9 و10 يا 52
برای اطلاعات بيشتر با تارنمای www.awti.org يا شماره موبايل انگلستان 6289 277 - 0793 آقای آرش تماس بگيريد.
تظاهرات بزرگ 22 بهمن در لندن
هموطن. تظاهرات بزرگ 22 بهمن در روز آدینه (11 فوريه 2011 ) در مقابل سفارت اشغالی ايران در لندن از ساعت 4:30 تا 7:30 نيمروز برگزار خواهد شد.
جمعيت خرد پيشه گان ريشه ای ايران با هماهنگی با گروه های ديگر سياسی در انگلستان در برگزاری اين تظاهرات از هم ميهنان دعوت مينمايد که با حضور خود به حکومت جنايت جمهوری اسلامی نشان دهيم که مردم ايران اين روز شوم را تا برکناری این رژیم جنایتکار فراموش نخواهد کرد.
بدينوسيله : جمعيت خرد پيشه گان ريشه ای ايران از هم ميهنان گرامی دعوت مينمايد. ضمن شركت در اين تظاهرات به حمايت از مردم رنجديده ايران و با دادن دلگرمی به آنان و اعتراض به کشتار هر روزه جدید جمهوری اسلامی برای رهایی كشور تحت سلطه غاصبان، به آزاديخواهان بپيوندید.
هموطن: هم ميهنان درون مرز در موقعيت خطرناکی قرار گرفته اند زمان ساکت نشستن و چشم دوختن به کشور يا کشورهای بيگانه که ما را آزاد کنند نيست با همبستگی ميتوانيم کشورمان را آزاد کنيم روز 22 بهمن سالروز ننگين و بلائی که آن روز به وسیله کشورهای بیگانه با دستیاری روشنفکران کوته فکر که هنوز دست بردار نیستنند به کشور و مردم ايران وارد آمد بر ماست که در اینروز به جهان نشان دهيم ملت ايران هرگز تا آزادی ميهن ساکت نخواهند نشست.
محل و روز تظاهرات:
تاريخ: آدینه 22 بهمن 2569 (1389) ( 11 فوريه 2011 ) زمان: 4:30 تا 7:30 بعد از نيمروز
جلوی سفارت اشغالی ايران: روبروی هايد پارك، پرنسس گيت، كنزينگتون لندن، اس دبليو 7
Princes Gate, Kensington, London SW7
نزديکترين ايستگاه قطار زير زمينی: های استريت کنزينگتون يا سآت کنزينگتون و يا نای تس بريج
Knightsbridge يا South Kensington يا High Street Kensington
اتوبوس شماره‌هاي: 9 و10 يا 52
برای اطلاعات بيشتر با تارنمای www.awti.org يا شماره موبايل انگلستان 6289 277 - 0793 آقای آرش تماس بگيريد.
Subscribe to:
Posts (Atom)
