بیاد ایران

بیاد ایران


من آن آهوی در بندم که ره گم کرده در هامون --- من این صحرا کجا خواهم که مأوی در چمن دارم
نهاده دام بر راهم ز هر سو چرخ بد اختر --- به بین زین گردش دوران چه اخگر ها بجان دارم
اگر بر ساحت ایران گذر افتد مرا روزی --- هزاران بوسه بر دامن زنم؛ خاکش چو جان دارم
مرا باشد به دل داغی کهن زین گردش گردون --- چنان چون لاله آنخال سیه بر سینه سرخ وطن دارم
نهاده تیغ تیزش بر سر مام وطن بنگر --- ون نو جوانانش به تن گلگون کفن دارم
نیاید جز نوای غم از ای ن دیرکهن یارب --- چه امید خوش الحانی از این زاغ و زغن دارم
شده دستار این شیخان کفن بر قامت ایران --- از این گرگان خون آشام رهائی را هوس دارم
شده این ملک جم ویران ز کین شیخ بی ایمان --- کند خاک وطن احسان همی گوید که دین دارم
نه دارد دین و نه ایمان رهش باشد ره شیطان --- سر نیزه زده قران ز بی شرمیش عجب دارم
ره و رسمش ستمکاری دکانش گریه و زاری --- دهد تعلیم دین داری ازین دین خسته بیزارم
امیدم باشد از یزدان رهد کشور این دزدان --- که هستند رهزن ایمان همی گوید مسلمانم
ببین دخت جم و ساسان به حکم شرع این شیخان --- به زیراین سیه چادر شده پنهان چو گوید من مسلمانم
کجا گفته در این قران که زن گردد اسیر اینسان --- شود همبستر دیوان که چون گفته مسلمانم
بساط ظلم ضحاکان شود برچیده از ایران --- بتابد پرتو یزدان بر این بوم و بر ایران

دگر باره شود روشن ز نور معرفت ایران